برنامه نامزدی استانی کانادا (PNP)

مروری بر برنامه مهاجرت استانی کانادا (PNP)

طبق قانون اساسی کانادا، دولت فدرال و هر استان و منطقه، در مدیریت سیستم مهاجرت کشور، دارای اختیارات مشترک هستند. به همین ترتیب، برنامه مهاجرت استانی (PNP) به استان‌ها و مناطق کانادا اجازه می‌دهد افرادی را که مایل به مهاجرت به کانادا هستند و علاقه مند به اقامت در یک استان خاص هستند، معرفی کنند. تنها استثناها، منطقه نوناووت در شمال کانادا و کبک هستند.

هدف اصلی PNP، توزیع یکنواخت تر مهاجران در سراسر کانادا است. قبل از راه اندازی PNP در سال ۱۹۹۸، اکثر مهاجران کانادا در انتاریو، کبک و بریتیش کلمبیا ساکن می‌شدند. با این حال، از سال ۱۹۹۸، کانادا شاهد توزیع گسترده‌تر مهاجرت در سراسر کشور بوده است، زیرا استان‌های Prairie (آلبرتا، ساسکاچوان و مانیتوبا) و استان‌های آتلانتیک (نیوبرانزویک، نوا اسکوشیا، جزیره پرنس ادوارد و نیوفاندلند و لابرادور) به لطف PNP، موفقیت بیشتری در جذب مهاجران داشته‌اند.

هر PNP حداقل یک جریان مهاجرتی دارد که با سیستم گزینش مهاجرت اکسپرس انتری فدرال هماهنگ است. مزایای این برنامه های  PNP  این است که به نامزدهای اکسپرس انتری ۶۰۰ امتیاز اضافی در سیستم رتبه‌بندی جامع (CRS) می‌دهند که اساساً تضمین می‌کند که آنها تحت اکسپرس انتری دعوتنامه اقامت دائم دریافت خواهند کرد. یکی دیگر از مزایای بزرگ این است که آنها می‌توانند درخواست اقامت دائم خود را توسط دولت فدرال سریع‌تر، معمولاً ظرف شش ماه، بررسی کنند. راه دیگر برای اخذ اقامت دائم از طریق PNPاین است که  شما مستقیماً برای یک جریان PNP درخواست می‌دهید و پس از دریافت  نامزدی استانی، دولت فدرال درخواست اقامت دائم شما را بررسی می‌کند.